Uzaklara...

Uzaklarsa bulunmak istediğin yer, tanımak istediğin insanlar hep oradaysa, huzuru bulabilir misin buralarda?

Ne kadar çabalarsan çabala, olmak istediklerin gibi olmak mümkün mü bu diyarda? Sahi kaç vedadan sonra yabancılaşır insan, kaç ‘hoşçakal’a saklı unutmak eylemi.

Sessizce olmalı. Özlemek de, sevmek de sessizce kemirmeli içini. Şikayetler sükuta dönmeli belki, belki de sen gizlenmelisin kalabalığın ardına. Yalnızca kağıt ile kalemi al yanına. İstemediklerini yaşamaktansa, isteklerini karala.

Tüm bilinmeyenlere rağmen çabala. Girme uzaklarla münakaşaya. Hem mümkün mü ki rekabet gözün görmediği yollarla? Gönlüne katlanabileceği sonlar hazırla. ‘Göz görmeyince gönül katlanır’ın kölesi ol hatta.

Uyumlara saplanma. Bu yazının sonunda, yazan da pişman şiirselliğinden, yadırgama. Maksat okunmak değil, yalnızca yazmak. Hem dedim ya ‘yalnızca kağıt ile kalemi al yanına…’